Biz seninle hiç upuzun bir caddede elele yürüyemedik

Biz seninle hiç iş çıkışı bir film izleyemedik ,bir tiyatroya gidemedik,birlikte bir simit alıp yiyemedik 

Biz seninle yağmur yağarken denize koşupta birlikte yüzemedik

Çimenlere uzanıpta toprağın kokusunu birlikte içimize çekemedik

Biz seninle çok üşüyüpte bir battaniye altında gizlenemedik

Birlikte bir yemek icat edipte seninle pişirip yemeği unutupta öpüşemedik..

Biz seninle birbirimize seni seviyorum diye bağıramadık avaz avaz 

Hiç kapımızda beklemedik birbirimizin

Hiç kapıdan uğurlayıp birbirimize kapıları açamadık

Biz seninle eşimize dostumuza bu benim yarim diye gösteremedik ,tanıtamadık

Hiç dizimde uyumadın ,hiç göğsünde uyanamadım...

Biz çalan saati durdurupta tekrar sarılıp geri uyuyamadık

Aynı vapura koşupta adalara gidemedik

Biz ikimiz bir odanın rengini birlikte seçipte boyamadık ki 

O odada aşkın sesi nasıl yankılanır dinleyemedik..

Komşularımız olmadı seninle benim

Kapımıza gelenimizi görecek kapımız olmadı ikimizin 

Biz seninle ikimizi bir hayale koyamadık,

Bir hayale sığamayacak kadar büyük,

Birlikte olmaya adım atamayacak kadar küçüktük çünkü...

Biz seninle aile olamadık,

Ben sana çocuklar doğuramadım hiç

Sen çocuklarıma baba olamadın..

Biz ağladığımızı göremedik

Sevinçlerimizi duyamadık

Çünkü Tam yolun başındayken bıraktın ellerimi

Tam sana çok seviyorum diyecekken

Gittin benden

Biz seninle biz olamadık ey yarım kalan yarim..

Kavgalar edemedik ,

Çay demli ,yemek tuzlu ,yüzün asık diyemedik ..

Küs kalıpta bir bakışa barışmak ne bilemedik

Sen oldun !biz olamadık..

Ben oldum !seni bulamadım..

Neyimi özledin sen benim ??

Bütün bunları biz yapamadıktan sonra 

Aklım alıyorsa haram bana geri kalan zamanım 

Neyimi özledin 

Ey olamayan yarim ? 

Sevil Akın