"...gitmenin bir raconu vardı eskiden. giden gittiğiyle kalmıyordu. kalan ise güzel bir veda’nın üzgün ama mutlu eden yanını kendine teselli olarak savuruyordu. giden, kalana bir dal veda uzatıyordu. kalan onunla tutunuyordu peşinden kalan boşluğa.
şimdilerde giden kalanın üzerine ışığı kapayıp, odalar dolusu karanlığa terkediyor. "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder