“eskisi kadar özlemiyorum seni ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..


adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..


yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
biraz yorgunum..


biraz kırgın..


biraz da kirletti sensizlik beni !


nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
iyiyimler yamaladım dilime.


tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..


gel diye beklemiyorum artık,


    hatta istemiyorum gelmeni..


nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.


arasıra geliyorsun aklıma,

 banane diyorum


benim derdim yeter bana.. banane !


alıştım mı yokluğuna ?


vaz mı geçiyorum, varlığından ?


tedirginim aslında,


ya başkasını seversem ?


inan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..”

özdemir asaf