Parmak uçlarımdan omuzlarıma kadar öpüp boynumda durunca,
kirpikleri konuşur hep.
Dudaklarında bin mühürden öte duyduğum gördüğüme yeminimdir artık.
Her defa.

Der ki…
“Avuçların bin kuş yuvası, beyaz tenin pencerem. Damarlarındır nehirler, uçurumdur omuzların.Omuzların ki bıkmadan usanmadan tek yeryüzü seyrim.
Adım adına adanmış bir gök, kokum deniz.
Boynun, tarifi yok ki orası vatanım benim.
Sevgilim, sevgilim, sevgilim …”

Usulca uyur kirpikleri, uyur sakalı dudaklarımda.
Gecem olur gün doğar,soluğunda büyürüm.
Her defa.

Biraz ve bazen ..