Gidişlerim var… Arkama bile bakmadan atılan adımlarım ve geriye dönmeyi ar sayan densiz bir tarafım! Rüyalardan uyanışlarım… Gerçek yüzüne çoktan “merhaba” dediğim bir hayatım ve ne yaparsa yapsın maalesef artık kırılamadıklarım(!)

Vazgeçtim kırılmaktan, yaralanmaktan… İnsanlara değer yükleme çabalarımdan… Herkes olduğu gibi, herkes sıradan…Vazgeçtim

insanları “olmazsa olmazım” yapmaktan! Neyse… Derin konular bunlar. Boş verdiklerim var benim. Artık vazgeçtiklerim…

“Olmazsa olmaz” dediklerimin, olmayabileceğini de öğrendiğim...

“Neyse…”dediklerim var benim.

“Sağlık olsun” deyip geçtiklerim...

Hem ben artık, eski ben de değilim!

Herhangi bir hesabım falan da yok benim ve:

“Şöyle olsa ne güzel olur!” dediklerim…

“Hayırlısı olsun” demeyi öğrendiğim gün ben her şeyi, her şeyin en güzelini bilen Allah’a havale ettim. Vekilim Allah!

"Tarçın Bakırı"